vrijdag 22 januari 2010

Het duivelse geluid van een kanon



Paganini (1782-1840) ging door het leven als duivelsviolist. Hij zou bezeten zijn door de zwarte macht. Aanleiding was niet alleen zijn bijna onmenselijke virtuositeit op de viool want Paganini was zijn tijd ver vooruit en deed stevig aan imagebuilding door onder andere zijn gezicht wit te schminken als hij moest optreden en door op begraafplaatsen voor de doden te spelen. Ook zijn uitzonderlijk lange vingers (als gevolg van het syndroom van Marfan) spraken tot de verbeelding.

Paganini, een enthousiast gokker, heeft wel eens huis en haard verloren, inclusief zijn viool. Maar zijn volgende viool Il Cannone (het kanon) zou legendarisch worden. De viool heeft zijn naam gekregen vanwege het volume en resonantie die Paganini de viool kon geven.

Il Cannone wordt streng bewaakt en bewaard in het stadhuis van Genua. Slechts eenmaal per maand wordt er door de curator op gespeeld om de klank bij te houden.

In 1997 werd Il Cannone onder zware en bewapende bewaking naar Maastricht gevlogen. In het vliegtuig had Il Cannone een eigen plaatsje en werd de luchtvochtigheid in de kist constant gemeten. Shlomo Mintz speelde op Il Cannone met het Limburgs Symphonieorkest.

In het fragment hoor je Shlomo Mintz met Il Cannone (of is het omgekeerd?) in Maastricht. Uiteraard met een deel van het eerste vioolconcert van de duivelse meester zelf: Paganini.

Geniet ervan.

">

Geen opmerkingen:

Een reactie posten