In Vrij Nederland vond ik een artikeltje van Martin Kaaij met als titel Beter dan Bach.
Oh ja?
In 1722 was de cantor van de Thomaskirche in leipzig overleden en er werd een procedure opgestart om een nieuwe cantor te vinden. Geheel eerlijk verliep de procedure niet omdat de kandidaten een stuk muziek moesten componeren maar de ene kandidaat een zondagsdienst kreeg toegewezen, een andere serieuze kandidaat een tweede kans kreeg en weer twee anderen moesten samen een dienst delen.
Onder de serieuze kandidaten bevond zich Johann Sebastian Bach. Helaas meende de sollicitatiecomissie dat twee andere componisten meer geschikt waren voor de baan. Telemann en Graupner. Telemann gebruikte de procedure om een conflict met zijn toenmalige werkgevers in Hamburg te beslechten.
Graupner wilde wel maar werd door de landgraaf van Darmstadt aan zijn contract gehouden. In zijn afwijzingsbrief beveelt Graupner spontaan Bach aan als zeer goede kanidaat. Dit was in die tijd zeer ongebruikelijk en geeft aan dat Graupner zeer bescheiden en integer was. Uiteindelijk kreeg de derde keus, Bach, op 5 mei 1723 de aanzienlijke functie van cantor in Leipzig. Graupner bleef de resterende 38 jaar van zijn leven aan het hof van Darmstadt.
Graupner was een productief componist maar zoals gezegd, ook zeer bescheiden. Hij had opdracht gegeven om al zijn werk na zijn dood te vernietigen. Er ontstonden echter problemen tussen zijn familie en de landgraaf, zijn werkgever, waardoor toch werk is bewaard gebleven in de plaatselijke universiteitsbibliotheek.
Misschien is zijn bescheidenheid ook de reden dat er geen afbeelding van Graupner is.
Zijn muziekhandschrift was buitengewoon mooi, volgens een bewonderaar leken het wel kopergravures.
Het is dit jaar 250 jaar geleden dat Christoph Graupner overleed.
Geniet er van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten