Afgelopen woensdag liep ik door het metrostation Knightsbridge in Londen. Ik zag een straatmuzikant die met een kleine, Ierse fluit klaar stond om te gaan spelen. Ik was benieuwd wat er zou komen. Toen ik hem passeerde begon hij een melodie die zo bekend is en ook zo oud.
De oudste schriftelijke registratie van Gleensleeves dateert uit 1580. Later komt de ballade meerdere keren voor in schriftelijke bronnen.
Het verhaal wil dat koning Henry VIII het lied schreef voor zijn toenmalige liefde Anne Boleyn. Anne Boleyn wees Henry VIII ondanks zijn pogingen haar te verleiden, af. In de tekst zou dat terug te vinden zijn als de liefde van de schrijver "cast me off discourteously". De compositie heeft echter meer een Italiaans karakter dat pas na Henry VIII in Engeland zijn intrede deed.
Het is mogelijk dat het lied gaat over een overspelige lady Greene Sleeves. In die tijd had de kleur groen sexuele connotaties. Een verwijzing naar de groene vlekken op de kleding van een dame als ze buiten de liefde had bedreven.
Een andere interpretatie is dat groen juist de kleur van lichtheid in liefde betekende. Dit zou terug te zien zijn in de regel 'Greensleeves is my delight'.
Hoe dan ook, ruim 500 jaar later, in een compleet andere maatschappij, klinkt Greensleeves nog steeds bij iedereen bekend in de oren....als de metropassagiers tenminste hun iphones en mp3~spelers uit zouden zetten.
Geniet er van!
">
Geen opmerkingen:
Een reactie posten