Ik zal een jaar of twintig zijn geweest toen ik een elpee kocht met de Pini di Roma van Respighi. Ontelbare malen heb ik het inmiddels beluisterd.
Ottorino Respighi was een Italiaanse componist die de Pini di Roma schreef in 1923 als onderdeel van zijn Romeinse trilogie, Fontana di Roma, Pini di Roma en Feste di Roma.
In het eerste deel loopt Respighi als het ware onder de pijnbomen bij villa Borhese.
De zon schijnt op een aangename lentedag. Hij gaat op een bankje zitten, doet zijn ogen dicht en luistert naar alle geluiden om zich heen: een klein briesje, vogels, stadsgeluiden, soldaten die voorbij marcheren en vooral spelende, zingende en elkaar achterna zittende kinderen.
In het tweede deel, Pini presso una catacomba, ben je onder de pijnbomen bij een catacombe. De sombere bijna onaardse sfeer is voelbaar.
In het derde deel, I pini dei gianicolo, loop je bij nacht onder de pijnbomen bij een tempel voor de Romeinse god Janus op een van de Romeinse heuvels.
Respighi gebruikte hier een bandopname om het zingen van een nachtegaal te verwerken.
Bij het vierde deel, I pini della Via Appia, hoor je de Romeinse legioenen in de vroege ochtendmist langs de pijnbomen van de Via Appia de stad uit marcheren. Respighi wilde de grond laten trillen.
Geniet er van!
href="http://
goed van je dat je de 4 delen in zijn geheel erop hebt gezet.
BeantwoordenVerwijderenVooral deel 2 vond ik zeer tot de verbeelding spreken.
groet.i.p.
Ik kocht óók zo rond m'n twintigste een LP van dat stuk, na er kennis mee gemaakt te hebben via de uitleendiscotheek. Het is nog altijd een van mijn favoriete werken, ook al ben ik nu 54. Vanavond ga ik naar een live-uitvoering ervan in het Concertgebouw Amsterdam o.l.v. David Zinman!
BeantwoordenVerwijderen