Sultan Schariar is er van overtuigd dat vrouwen slecht zijn. Hij besluit daarom dat alle vrouwen met wie hij in het huwelijk treedt na de huwelijksnacht zullen worden vermoord. Maar Sheherazade weet van het lot dat haar boven het hoofd hangt en vertelt tijdens de huwelijksnacht een verhaal aan de sultan. Brandend van nieuwsgierigheid naar een volgend verhaal stelt de sultan de executie telkens een dag uit. 1001 Nachten vertelt Sheherazade verhalen. Uiteindelijk verwerpt de sultan de bloedige eed die hij heeft gedaan volledig. Sheherazade bewijst de kracht van een verhaal.
Rimsky Korsakov schrijft in 1888 een symphonische suite over de verhalen van 1001 nachten: Sheherazade.
De Sultan herken je in het thema dat door de fagot wordt gespeeld. In het fragment hoor je de sultan in het begin en helemaal aan het einde in tweespraak met sheherazade. Sheherazade heeft het hoofdmotief met solo van viool/hobo begeleidt door harp. Haar thema is vol passie en gevoel.
Mijn vader had een plaat met de muziek van Sheherazade. Ik heb de muziek vaak beluisterd. Mijn herkenning van Sheherazade gaat dus zo'n vijfendertig jaar terug.
Rimsky Korsakov heeft later bij de benoeming van de delen alle aanwijzingen naar concrete verhalen uit de 1001 Nachten proberen te vermijden. Hij wilde voonamelijk sfeer overbrengen. Misschien is dat laatste wel de reden waarom ik al die jaren geboeid ben door de verhalen van Sheherazade.
">
Geen opmerkingen:
Een reactie posten